آنژیو پلاستی عروق کرنری قلب

آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی، که به عنوان آنژیوپلاستی کرونری یا PTCA نیز شناخته می‌شود، یک روش کم تهاجمی در علم پزشکی است که به منظور درمان شرایط مرتبط با تنگی یا بسته شدگی شریان‌ها، به خصوص در مناطق قلب، به کار می‌رود. این روش پیشرفته تغییرات زیادی در زمینه پزشکی قلب و عروق ایجاد کرده است و جایگزین کم تهاجمی برای جراحی باز قلب معمولی به شمار می‌آید. در این مقاله، به بررسی جزئیات آنژیوپلاستی، اجرای این روش، مزایا و ریسک‌های ممکن آن پرداخته می‌شود و نقش اساسی آن در مدیریت مشکلات عروقی قلبی مورد بحث قرار می‌گیرد.

آنژیوپلاستی کرونر
آنژیوپلاستی کرونر (Coronary Angioplasty) یک روش جراحی قلبی است که برای درمان تنگی‌های عروق کرونر (عروق قلبی) به کار می‌رود. در این روش، از یک لوله نازک به نام کاتتر بهره می‌برند و با استفاده از یک بالن کوچک که نیرویی اعمال می‌کند، عروق قلبی تنگ یا بسته‌شده گشوده می‌شود.

تنگی‌ها در عروق کرونر ممکن است ناشی از تجمع چربی، کلسیم، و پلاک‌های آسیب‌رسان باشند که باعث محدودیت جریان خون به ماهیچه‌های قلبی می‌شوند. این وضعیت می‌تواند منجر به درد قفسه‌سینه یا آنژین صدری شود، که ناشی از کاهش آمدن خون و اکسیژن به عضله قلبی می‌باشد. در برخی موارد، این تنگی‌ها می‌توانند باعث حمله قلبی شوند که وضعیت اورژانسی است.

مراحل آنژیوپلاستی کرونر
در زیر به این مراحل اشاره می‌کنیم:

آماده‌سازی

بیمار در اتاق عمل به خواب هوشیاری (با استفاده از داروهای مخصوص) می‌رود و منطقه کار روی دستگاه از طریق بی‌حسی موضعی تهیه می‌شود.

درج کاتتر

یک کاتتر طولانی و نازک از طریق رگ‌های خونی به طرف عروق قلبی تنگ می‌شود. این کاتتر به همراه یک ماده رادیو‌اپاسیو (ماده‌ای که به اشعه‌های X حساس است) تجهیز شده است.

انجام آنژیوپلاستی

با کمک یک بالن کوچک نازک که روی کاتتر قرار دارد، به منطقه تنگی رسیده می‌شود و سپس بالن به صورت کنترل‌شده باد می‌شود تا عروق تنگ شده و پلاک‌ها فشرده شده و محدودیت جریان خون برطرف گردد.

استنت

در برخی موارد، پزشک ممکن است یک استنت (یک کاشی فلزی) را در محل تنگی قرار دهد تا عروق بازشده حفظ شود و از دوباره بسته‌شدن آن‌ها جلوگیری شود.

عوارض احتمالی آنژیوپلاستی عروق کرونری
آنژیوپلاستی یک روش جراحی قلبی است که برای درمان تنگی‌های عروق کرونر (عروق قلبی) استفاده می‌شود. این روش، با استفاده از یک لوله نازک به نام کاتتر و یک بالن کوچک، عروق قلبی تنگ یا بسته‌شده را گشوده می‌کند.

همانطور که در هر روش پزشکی دیگری، آنژیوپلاستی نیز ممکن است به عوارضی منجر شود، اگرچه این اتفاقات نسبتاً نادر هستند. بهتر است قبل از انجام این روش، با پزشک خود در مورد احتمال عوارض صحبت کنید. در زیر، برخی از عوارض ممکن مرتبط با آنژیوپلاستی آورده شده‌اند:

1. خونریزی یا هماتوم:

   پس از آنژیوپلاستی، خطر خونریزی یا تشکیل هماتوم (جمع آوری خون) در محل قرارگیری کاتتر وجود دارد. اغلب این مشکلات جزئی هستند و به طور خودبخود بهبود می‌یابند، اما در موارد نادر نیاز به مداخله پزشکی دیگر ممکن است باشد.

2. آسیب عروق خونی:

   خطر آسیب به رگ خونی در طی قرارگیری کاتتر وجود دارد که ممکن است به پارگی یا سوراخ شدن شریان منجر شود. این مشکل، هرچند نادر، نیاز به تداخل پزشکی فوری دارد.

3. واکنش‌های آلرژیک:

   استفاده از رنگ کنتراست برای تجسم رگ‌های خونی ممکن است در برخی افراد واکنش‌های آلرژیک ایجاد کند. این واکنش‌ها در بعضی از موارد می‌توانند شدید باشند و نیاز به مداخله پزشکی داشته باشند.

4. تنگی مجدد:

   با وجود موفقیت اولیه آنژیوپلاستی، احتمال تنگی مجدد شریان در طول زمان وجود دارد، که ممکن است نیاز به درمان مجدد داشته باشد.

5. لخته‌های خون:

   پس از آنژیوپلاستی، لخته‌های خون ممکن است در شریان درمان شده یا روی استنت ایجاد شوند، که ممکن است به حمله قلبی یا سکته منجر شوند.

6. تشریح عروق کرونر:

   در موارد نادر، آنژیوپلاستی ممکن است باعث برش عروق کرونر شود که نیاز به درمان فوری دارد.

7. حمله قلبی یا سکته:

   خطر حمله قلبی یا سکته مغزی، هر چند نادر، در طول یا بلافاصله پس از آنژیوپلاستی وجود دارد.

خطرات آنژیوپلاستی چیست ؟

در حالی که آنژیوپلاستی به طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، خطرات احتمالی مرتبط با این روش وجود دارد. این خطرات شامل خونریزی یا کبودی در محل تزریق، آسیب به شریان، واکنش‌های آلرژیک به رنگ کنتراست، لخته شدن خون، عفونت و در موارد نادر حمله قلبی یا سکته است. برای بیماران بسیار مهم است که در مورد خطرات و مزایای بالقوه با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنند و از مراقبت و پیگیری مناسب پس از عمل اطمینان حاصل کنند.

تفاوت آنژیو گرافی با آنژیوپلاستی
آنژیوگرافی قلب و آنژیوپلاستی دو فرآیند مرتبط با سیستم عروق و قلب هستند، اما هدف و اجرای آن‌ها متفاوت است. آنژیوگرافی یک روش تصویربرداری است که با تزریق ماده حاوی رادیواکتیو به عروق قلب، تصاویر دقیقی از ساختار و عملکرد عروق به دست می‌آورد. در مقابل، آنژیوپلاستی یک فرآیند درمانی است که برای درمان تنگی یا بستگی عروق، به خصوص در عروق کرونر قلب، اجرا می‌شود. در آنژیوپلاستی، با استفاده از یک بالن که به داخل عروق هدایت می‌شود، تنگی‌ها یا انسدادهای عروق باز می‌شوند. بنابراین، آنژیوگرافی اطلاعات تصویری فراهم می‌کند، در حالی که آنژیوپلاستی برای اصلاح مشکلات عروقی با استفاده از اعمال فشار و بالن استفاده می‌شود.